„ Ruch może zastąpić niemal każdy lek, ale żaden lek nie zastąpi ruchu”

Początków kinezyterapii można doszukiwać się już w systemie filozoficznym Konfucjusza (2700 lat p.n.e.), który eksponował znaczenie określonych pozycji ciała w uzyskaniu efektów profilaktyczno-leczniczych. Starohinduska joga stawiała sobie za cel osiągnięcie najwyższej zdolności psychofizycznej a środkami do tego celu miało być m.in.: stosowanie ćwiczeń gimnastycznych i oddechowych. Również Hipokrates sławny, grecki lekarz (V i IV wiek p.n.e.), za dwa główne filary medycyny uważał dietetykę i... gimnastykę.

W ramach rehabilitacji w warunkach domowych proponuje kinezyterapię miejscową, w której wszystkie oddziaływania dotyczą bezpośrednio narządu zmienionego chorobowo. Dobór ćwiczeń zależy od stanu funkcjonalnego i zamierzonego celu. Mogą być to:

• Ćwiczenia bierne
• Ćwiczenia czynno-bierne
• Ćwiczenia samowspomagane
• Ćwiczenia czynne
• Ćwiczenia z oporem
• Ćwiczenia prowadzone
• Ćwiczenia oddechowe
• Ćwiczenia relaksacyjne 
• Ćwiczenia izometryczne
• Pionizacja i nauka chodzenia

Posiadam doświadczenie w pracy z przypadkami, takimi jak:

• Bóle kręgosłupa
• Bóle stawów
• Rehabilitacja po udarze mózgu
• Rehabilitacja w chorobie Parkinsona
• Stwardnienie rozsiane
• Rehabilitacja po złamaniach, zwichnięciach, skręceniach
• Profilaktyka wad postawy
• Korekcja wad postawy